|
|
|
اگر دوست داری که فردای قیامت مرا دیدار کنی، پس در دنیا غریب، غمگین و از مردم، هراسناک باش؛ مانند پرنده ای که در بیابان بی آبادی پرواز می کند، از برگها و میوه های درختان می خورد، از چشمه ها می نوشد و چون شب فرا می رسد تنها به آشیانه خود می رود. پرنده دیگری با او نیست. با پروردگار خود انس می گیرد و از پرندگان دیگر می هراسد.
-صدای او
|
|
4:40 PM - Sunday, October 08, 2006 | |
|
|
